viernes, 24 de junio de 2011

lunes, 30 de mayo de 2011

Novell

”Clong”, ”Clong”, jag väcktes plötsligt ur min sömn, det tog ett par sekunder innan jag förstod att jag hade somnat framför datorn och att det var facebookchatten som väckte mig. Jag kunde knappt titta ut ur mina ögon, så trött var jag, men jag tog musen och satte på min öppna facebooksida. När jag såg vem det var som hade skrivit blev jag klarvaken, mitt hjärta hamrade som om det skulle slås ur bröstet och jag tyckte att det ljudet som väckte mig utan tvekan var det vackraste ljudet jag hade hört på länge.
            Jag reste mig upp till en sittande ställning och satt och tittade på meddelandet i det som kändes som en evighet. Vad skulle jag svara? Jag var tvungen att komma på något smart att säga, smart men ändå coolt, men inte för mycket. Jag satt och tänkte och försökte att komma på ett genialt svar, men min trötta hjärna kunde inte komma på det perfekta svaret till de två meningar han hade skrivit. Jag läste om dem igen och igen, tre minuter hade redan gått så jag tvingade mig själv att föra mina skakiga fingrar till tangetbordet och skriva ett svar. Efter tre minuter var det bästa svaret jag kunde hitta på ett enkelt ”tjabba”. Så satt jag där och bet mina naglar, vad tänkte han om mig? Tyckte han att jag bara lät löjlig? Jag bytte sida för att slippa sitta och titta efter om han började skriva. Det kändes som om jag hade en liten virvelvind i min mage som kittlade, så nervös var jag.
            Plötsligt så kom det, ett till ”clong” följd av ett ”Tobias har skickat ett meddelande till dig” blinkande på den översta sidan av skärmen. För honom hade det inte tagit en evighet att svara, för honom kom det naturligt. Han behövde inte att tänka innan han svarade, det kom bara automatiskt. Varför kunde det inte vara lika enkelt för mig? Varför skulle jag känna som om svenskan var ett helt främmande språk för mig, och känna att jag knappt kunde sätta ihop orden bara för att jag var kär i honom?. Men det var inte det största av problemen, det var värre att det var så lätt för honom, och att han kunde prata med mig som med vilken vän som helst, och inte kände det minsta lilla som jag. Att han inte blev helt varm inombords när han såg mig i skolan, eller att han satt klistrad framför datorn väntande på att jag skulle logga in för att äntligen kunna växla några ord med mig.

TO BE CONTINUED

domingo, 29 de mayo de 2011

La juventud y la felicidad

La juventud

Hay momentos en la vida en los que llegas a un punto donde ya no aguantas más. Donde debes dejar salir todo, gritar, llorar, revelarte contra el mundo. No es bueno guardarse los sentimientos para dentro. A veces uno debe reaccionar, mostrar al mundo que no se esta de acuerdo. Debes de luchar por lo que quieres, si lo quieres de verdad, cueste lo que cueste, lo conseguirás. Pero entonces no debes de tener miedo de hacer daño a la gente, a veces puedes permitirte actuar sin pensar en las consecuencias. Si siempre vas pensando en que puede pasar y como afectaran tus actos a la gente que te rodea, al final vives tu vida pensando en los demás, se te olvida pensar en que eres tu quien tiene que ser feliz.

Eres joven, sal de fiesta, bebe, pásatelo bien, conoce gente nueva, no duermas – ya tendrás tiempo para eso, aprovecha tu juventud. No te arrepientas de lo que hagas, arrepiéntete más bien de lo que no has podido hacer, así que prueba todo. Prueba a pasar la noche en vela con gente que te importa, prueba a perderte sin importarte donde estés, siempre podrás encontrar el camino de vuelta de algún modo. Prueba a tirarte en paracaídas, nada entre tiburones, salta al mar desde un acantilado de 10 metros. Ahora es el momento de hacer cosas, de tener emociones fuertes, a los 80 años igual ya no puedes. Disfruta de hoy porque no sabes lo que te depara el futuro. No tengas miedo, se osado y haz tonterías, no pienses en el mañana, enfócate en simplemente pasarlo bien.

Lucha por las cosas en las que crees, también las causas perdidas – porque ninguna causa es perdida en realidad, si le pones el suficiente empeño puedes conseguirlo. Tú puedes cambiar el mundo, no dejes que aplasten tus sueños, no dejes que te digan que son mejores que tu, porque asi solo sufres y te haces daño. No des importancia a los comentarios desagradables, son de gente que no quiere nada bueno para ti, pero en cambio, debes de aferrarte a los comentarios bonitos que recibes, esos son de amigos de verdad, son de gente que realmente te quiere, gente que haría todo lo que esté en su mano para ayudarte. Aprende a distinguir entre los amigos falsos y los verdaderos. Los amigos de verdad son los que, aunque estés mucho tiempo sin verles y sin saber de ellos, cuando los necesites vendrán corriendo a ayudarte y a darte la mano, a esos amigos no los pierdas nunca, cuida esas amistades.

Vive tu propia vida, pasa de todo, uno aprende de sus errores, un adulto no es más listo por haber sido un adolescente ejemplar que ha seguido las órdenes de los padres al pie de la letra. Un adulto realmente inteligente es el que ha cometido errores en su juventud y el que no se arrepiente de ellos, porque esas experiencias son parte de lo que es, es que ha aprendido de los errores para no volver a cometerlos, pero que jamás los cambiaria.

Aprovecha cada día como si fuera el último y rodéate de gente a la que quieres, y no te olvides de luchar por tu propia felicidad.






martes, 26 de abril de 2011

El amor

El Amor

¿Que es el amor? Ese sentimiento tan maravilloso, que hace que respires felicidad, pero también ese sentimiento desgarrador, que te saca el corazón del pecho y hace que te quedes seca de lágrimas.

Es amor, cuando puedes pasarte el día sentado delante de la pantalla del ordenador, conectado al chat deseando que su nombre se ponga en verde y que suene el pequeño “plof” que suena cada vez que te escribe. Cuando te da un vuelco al corazón y se te acelera el pulso cuando le ves en el chat, y cuando se te ilumina la cara cuando el empieza mandándote el primer mensaje. Cuando no puedes evitar releer la conversación y sonreír ante cada respuesta suya. Cuando te falta el aire y no respiras bien mientras esperas a sus contestaciones. Cuando se te encoje el corazón cuando habéis estado conectados a la vez sin dirigiros ni una palabra. Cuando te mueres de los nervios y sientes que el corazón se te embala cuando vas a empezar tu la conversación.

Es amor, cuando oyes el sonido de un mensaje en tu móvil y corres a mirar la pantallita esperando que ponga su nombre junto al símbolo del mensaje. Cuando tienes ganas de romper a llorar si ves que el mensaje no es suyo, sino de “Moviestar” que quiere informarte sobre algún tipo de oferta. Cuando el recibir un solo mensaje suyo te puede alegrar el día y hacer que vayas con una sonrisa en la cara. Cuando lo primero que haces una noche a las 5 de la mañana cuando no puedes dormir es releer los mensajes que te ha enviado, y deseas que en ese mismo segundo te llegue uno nuevo. La felicidad que te invade cuando recibes un mensaje suyo cuando estas pensando en el, por muy estúpido que sea lo que ponga te calienta por dentro. Cuando te duermes con una sonrisa en los labios pensando en el.

Es amor, cuando le miras a escondidas en el colegio. Cuando se te encoge el estomago cuando oyes hablar de el o crees verle por la calle. Cuando no puedes dejar de pensar en el y cuando hay un momento de silencio en la conversación con tus amigas tus pensamientos ya se dirigen a el. Cuando tienes que concentrarte en que no se te escape su nombre por tenerle demasiado presente en tu cabeza.

¿Pero cuando es que este sentimiento de nervios, de repentina felicidad, de pequeños cosquilleos, de falta de aire se convierte en algo que desearías jamás haber vivido? ¿Cuando es que el amor te hace daño, te deja llorando en tu cama con la sensación de haber perdido las ganas de vivir?

Viene el dolor, cuando te das cuenta de que el empeño que pone en continuar las conversaciones es menor que el tuyo, cuando sus palabras y despedidas se vuelven mas secas. Cuando notas que no te mira de esa manera especial, cuando no se le iluminan los ojos al hablar contigo. Cuando al final un día le ves dándole la mano a otra, te derrumbas. Le odias, pero le amas. Odias amarle. Matarías por tenerle a tu lado, deseas que no hubiera nadie mas en el mundo excepto vosotros dos, para estar destinados a estar juntos pasara lo que pasara. Te duele el alma al ver sus labios acercase a los de otra, envidias sus brazos alrededor de ella, y darías lo que fuera por estar en su piel.

Pero lo apesar de los inconvenientes que puede tener el amor, cuando sale bien, vale la pena todo el sufrimiento que puedas haber llegado a pasar porque amar y ser amado de vuelta, es lo mas bello que jamás puedas soñar. 


sábado, 23 de abril de 2011

dolor

Aveces las cosas pueden ser mas dificiles de lo que quieres imaginar. Cuando llega el momento te das cuenta de que en realidad no estabas preparado, te habias intentado convencer de que si que podias, de que la cosa no iba con tigo, de que nada de ello te afecta, pero a la hora de la verdad vas y te derrumbas, te encierras en tu pequeño mundo sufriendo la desesperacion, sin saber que hacer, sin estar seguro de cuanto timpo podras seguir aguantandolo, sintiendote solo, incomprendido con solamente una unica persona con quien hablar y que igual con suerte siente lo mismo que tu yentindo lo que estas pasando, rechazas cualquier otro tipo de ayuda, hieres a al gente para sentirte menos herido asi, aunque por mucho daño que hagas notas que el peso que te aprisiona no disminuye y que al final solo acabas sintiendote incluso peor si eso es posible, intentas encontrar un final al circulo en el que estas metido, buscas deseperado una respuesta, algo, una explicacion de por que eres tu cuando podia haber sido cualquier otro...



martes, 19 de abril de 2011

Amor


Así es como están las cosas. Me quiere. Cree que está enamorado de mí. Me lo dijo, tuvo la valentía, el coraje de venir a decirmelo. Yo nunca he tenido el valor de acercarme a una persona y decirle: "Oye, que creo que me he enamorado de tí." Porque soy de las que habla mucho y actúa poco. Siempre intento empujar a la gente a hacerlo, pero nunca soy capaz. Porque soy una cobarde y una estúpida.
Y, al igual que soy una cobarde estúpida, también soy muy sinsible y demasiado buena. Porque él a mí no me gusta. Y no sé como decirselo, porque me importa. Es un amigo, no más. No quiero hacerle daño. Así que ya veré como me las arreglo.
Yo solo quería relajarme después del jaleo que ha supuesto para mí toda esta semana. En lugar de eso estas vacaciones no voy a hacer más que comerme el coco y sentirme mal conmigo misma.
Pero no todo es malo. También está él. (Otro él, claro está.) Un él con el que podría estar hablando durante horas. Un él al que le gustan las mismas cosas que a mí. Un él con el que podría pasarme horas y horas escuchando música, ya que es un friki de Pink Floyd. O viendo películas, ya que es un friki de Tarantino. Hablando de libros o leyendo, ya que es un friki de Oscar Wilde. Pero un él con el que no he hecho ninguna de esas cosas. Un él que conozco tan poco pero que me gusta tanto. Un él que también le gusta a una de mis mejores amigas.

Texto cogido de :  http://nepasregretter.blogspot.com/ , un blog que acabo de encontrar pero que me gusta mucho!

sábado, 26 de marzo de 2011

Viernes

Hola hola caracola :)
Bueno, hace una semana y pico que no escribo, pero tampoco ha pasado nada tan interesante para que valiera la pena escribir sobre ello ...
Para empezar, puedo decir que como veis he sobrevivido al cross de Aldovea, no con muy buena marca pero en fin, llegué 86 de 120-pico.
Esta semana he tenido un par de examenes. Biologia que me preocupaba me ha salido casi perfecto, y tengo que decir que estoy bastante orgullosa de mi memoria, porque puse cosas que simplemente habia memorizado sin entenderlas del todo...
Ayer estuve con Claudia en Plaza Norte 2, de compras y como no, acabé gastandome unos 50 euros, pero en fin, supongo que el dinero está para gastarlo no? Me compré 3 camisetas y una clase de jersey para Claudia ya que es su cumple el jueves 31. Yo tambien cumplo años dentro de nada, exactamente dentro de 8 dias. ya 16 ! wow. Bueno en Plaza Norte tambien compramos unos cordones de zapatos amarillos y rojos que nos intercambiamos. Al terminar aprendimos a coger el autobus de vuelta, y yo para otra vez ya se que puedo volver en el numero 156.
Volvimos a mi casa y cenamos rapidamente porque despues habiamos quedado con Erik K donde Alcampo, y al final acabamos yendo a Diversia donde tambien había otros suecos, pero no estuvimos con ellos. Estuvimos un rato en Burger King dando una vuelta donde nos encontramos con el famoso Hasse, amigo de Lydia y Claudia. Luego fuimos al bar que hay en la parte de abajo a tomar una coca-cola y a intentar hablar un poco, pero ese intento fracasó por culpa del volumen de la musica. Luego llamó Lydia y preguntaba si tambien podía venir, así que despues de un rato ella tambien se nos unió. Al cabo de un ratito tambien hubo un concierto y como era el cumpleaños del cantante pues trajo tartas para invitar a la gente :P
Al final como a la 1.30 o algo así nos empezamos a ir a casa porque teniamos que estar en casa a las 2 y empezabamos a estar un poco cansadas.

Nuestros pedazo de cordones de zapatos; claudia y erik se intercambiaron tambien asique ahora todo el mundo tiene algo de alguien hahah. Y yo alli desentonando con mis zapatos albinos, pero vamos, que molamos mazo ahaha.

martes, 15 de marzo de 2011

Buuuuut

Bueno, hace un par de días que no escribo, pero esque simplemente no he estado de humor, en casa con mis padres no estoy de lo que se dice mejor ahora pero bueno... Aver, me parece que el último día que escribí fue el viernes así que contaré lo que hice el sabado:

Hable con Claudia y con Sara, porque ibamos a ir a Empire una discoteca, al final trás muchos líos, desorganización y llamadas telefonicas y gente llegando tarde conseguimos juntarnos todas; Claudia, Sara, Karissa, Lorea y Celia ( Dos amigas de Claudia) y yo. Al final tampoco fuimos a Empire, sino a But que esta al lado de Pacha en Tribunal. Llegamos un poco tarde, algunos chicos nos dieron flyers y al final no se como, acabamos entrando gratis y yendo al guardarropas donde no había ni dios, lo que nos vino genial cuando nos teníamos que ir, puesto que no había que esperar cola :) Sino, pues estuvimos bailando y pasandolo bien. Cuando ibamos a volver, pues alomejor nos ibamos a pasar por el parque Andalucia (creo q se llama asi) en alcobendas para ver a algunos de la clase, pero al final se hizo tarde y no fuimos.

El domingo no fue un dia muy bueno, lo que tambien hizo que no pudiera estudiar el examen de quimica que tenia el dia siguiente, asique el lunes me fue fatal y creo que he sacado IG (suspenso)pero en fin...

Hoy tampoco he hecho mucho, en biologia salimos al campo a buscar gusanos y tierra y vimos un cienpies gigante y amarillo que daba mucho yuyu hahah.

Karissa, lorea, Claudia, Sara, Yo y Celia :) el sabado en But

sábado, 12 de marzo de 2011

Once de marzo

Hoy es el once de marzo, hace ya 7 años del atentado de atocha (2004). He estado leyendo un par de blogs y la verdad es que hay muchas entradas preciosas sobre este dia, y yo tambien quería recordarselo a los que no han pensado en ello.

A parte de esto he vuelto hace un rato de Madrid, donde estuve con Julia y con Lydia. Al principio estuvimos por donde Tribunal mirando en algunas tiendas de segunda mano. Luego al rededor de las 7.30 fuimos a tomar un trocito de pizza para luego ir a ver "El cisne Negro" con Natalie Portman, que la verdad que a pesar de que me diera un poco de miedo ver todo lo que pasaba, era muy bonita. Al salir volvimos a Tribunal, tomamos una copita de vino en un bar con una habitacion muy agradable con unos sillones enormes y comodos. Luego sobre las 11 cogimos el metro hacia Plaza de Castilla para luego coger el bus. Tengo que comentar tambien, que mis pies han terminado COMPLETAMENTE empapados de estar con converse todo el dia en la lluvia :S pero en fin.

Mañana tendré que estudiar un poco y luego el plan por lo que parece es ir a Empire con Claudia y algunas amigas suyas que no conozco.



Cancion de la oreja de Van Gogh sobre el 11 de marzo

jueves, 10 de marzo de 2011

matte

Hoy me han devuelto mi examen de Nautur Kunskap, en el que gracias a dios he sacado sobresaliente pero solo por los pelos. Saqué 75,5 puntos de 86, 74 era el límite para sobresaliente.

Tambien he tenido mi presentacion de inglés sobre las armas perdidas, y bueno, no me ha salido ni muy bien ni muy mal, un poco así asa. Luego al final hemos acabado cambiando de día el examen que teníamos de matematicas mañana y al final lo tendremos el jueves que viene. Tambien me estuve estresando para leer un libro de danés para luego ver que la profe estaba mala, pero eso gracias a dios, porque no lo había conseguido terminar.

He estado tambien toda la tarde sin hacer nada mas que estar con el ordenador, y salir a correr una media hora como entrenamiento para Aldovea. Ahora debería hacer quimica, pero en fin, lo leeré en la cama justo antes de dormir... Bueno y mañana por fin viernes; verdaderamente lo necesito!


Claudia y yo el otro dia :)

miércoles, 9 de marzo de 2011

Dia muy largo

Ahora mismo estoy agotada. Llevo desde las 8 de la tarde intentando hacer una presentacion de inglés. En www.bbc.com encontré un articulo sobre armas de africa; que al parecer en los ultimos 7 años se han "perdido" 20,000 armas de fuego a manos de los policias... vamos que suena un poquillo a corrupcion o algo asi. No creo que las armas se pierdan así por así... pero en fin. Luego uno puede preguntarse por que no he empezado a hacer algo antes, y hoy, por una vez tengo una razón convincente: Me tueve que quedar en el cole hasta las 7 porque teniamos "utvecklingssamtal" con los padres y profesores, y la verdad es que me ha ido bastante bien en general, y en naturkunskap me ha ido mejor de lo que había pensado :) Ahora ademas tengo que hacer matematicas pero bueno, me lo voy a saltar porque no aguanto mas. Hoy tambien en el cole hemos corrido por lo del cross de aldovea, y cada vez me deprimo mas; estoy realmente en pesima forma... pero en fin hay que participar! pero mañana tendré unas agujetas que vamos... jajaj
Bueno, voy a seguir viciandome al CityVille de Facebook :P

martes, 8 de marzo de 2011

Colegio

Hoy, como siempre, tampoco ha sido un día demasiado interesante.
Me desperté y vestí mas rapido de lo normal pero no se como lo hago pero al final siempre voy con las mismas prisas; como hoy no había realmente nada para desayunar me tuve que buscar un poco la vida y mezclar algunas cosillas lo que resultó en que tardara mas de lo normal. Mamá nos llevó hoy al cole por primera vez en mucho tiempo y es super agradable que alguien de vez en cuando te lleve y no tengas que estresarte y pasar frio esperando el autobus.
En el cole empecé con sueco donde entregamos todos nuetros "projektarbeten". Ahora tenemos que leer los de los demás y corregir, la verdad es un ejercicio interesante. En francés estuvimos viendo la película "Madame Bovary" que yo todo el tiempo he pensado que tenía el argumento de "Ana Karenina", vamos, que había mezclado los dos textos completamente. Así no es tan extrañaque no entendiera por que la chica no empezaba a morirse... Luego tuve español donde seguimos con las poesías de Antonio Machado, teníamos que leer " a Orillas del Duero" y hacer una clase de comentario de texto sacando el tipo de verso, adjetivaciones, anáforas, comparaciones etc.
En la clase de mates estuvimos corrigiendo unos ejercicios y puesto que vamos muy retrasados mañana daremos una clase extra, porque además tenemos examen el viernes - todo está yendo muy rapido ahora, pero bueno aver que nos dice mañana en la reunion de padres-alumnos-profesores.
Biologia está como siempre aburrido y tal y con la profesora que es medianamente isoportable pero en fin, me tengo que aguantar.
Hoy he vuelto a casa tarde por culpa de mi trabajo con Lillian y en casa aparte de merendar he corrido 70 minutos y hecho abdominales, algo hay que entrenar ya que el cross de aldovea es dentro de 10 dias, y vamos, no me siento ni medianamente capacitada ni preparada pero bueno... lo importante es participar se dice...


Bueno, por falta de fotos, aqui hay una de mi del mes de Diciembre cuando estuve en Dinamarca (por si hay dudas NO fumo)

lunes, 7 de marzo de 2011

De vuelta!

Hola hola :)
Bueno, hace muchisimo que no escribo, ya lo se... aunque bueno no creo que a nadie realmente le importe demasiado puesto que ni dios se debe de meter en este blogg pero bueno, tampoco importa demasiado, escribo mas bien por mi misma y asi mas adelante me puedo acordar de lo que he hecho.
Bueno últimamente que he hecho, pues ir al colegio, tener examenes, estar etresada etc. nada del otro mundo pero bueno.


Yo el otro dia con Lydia en Tribunal


Claudia y yo disfrazadas de diabla/gatita pistoleras con mantas para parecer fantasmas y ademas siamesas... jajaja, en nuestra defensa tengo que decir que era Carnaval :)